ds verslaving
Sinds een maand of twee ben ik weer in het bezit van een draagbare spelcomputer, deze keer in de vorm van een Nintendo DS. Wat betreft mijn tijdsindeling en noodzakelijke bezigheden, was het besluit een DS aan te schaffen niet mijn slimste, maar wat betreft het plezier het ding me geeft, heeft de DS al lang en breed zijn geld terugverdiend.
Na wat verkeerde spel aanschaf (en lang leve Marktplaats om de fouten weer recht te zetten)ben ik erachter gekomen wat mijn favoriete genre is: adventure in de vorm van detective- en puzzelachtige verhalen.
Wat heb ik zo allemaal?
De Phoenix Wright Ace attorney serie.
Helemaal geweldige spellen. Je onderzoekt verschillende plaatsen, je praat met mensen en in de rechtbank mag je de hele tijd
roepen. Erg leuk om te doen. Er zit veel humor in de spellen en de personages zijn uitgediept met ieder een eigen verhaal waarvan de puzzelstukjes gedurende de hele reeks op hun plaats vallen. Binnenkort komt het vierde deel uit: Apollo Justice - Ace attorney. Ik kan niet wachten!
Erg mooi spel, veel details, leuke en interessante personages en natuurlijk veel, heel veel, puzzels. Soms heel makkelijk, vaak moeilijk en soms heel moeilijk om op te lossen. Van leessommen die ik op de basisschool al niet kon oplossen tot het vinden van patronen in een omgeving, er zit van alles in.
Meer voor de kleine, jonge spelers, maar des ondanks heb ik me prima met het spel vermaakt. Eerst vijf zaken oplossen (heb je toch al snel gedaan) en dan de bonus in. De bonus kost eigenlijk nog de meeste tijd om uit te spelen.
Veel onderzoeken en uitzoeken. Je moet clues verzamelen en dan koppelen door bijvoorbeeld DNA of vingerafdrukken te vergelijken in de computer of onder de microscoop. Je moet met mensen praten en arresteren, woningen binnenvallen en logisch nadenken.